درباره

علی اکبر مرادی زاده ایل گوران در شهرستان دالاهو و متولد سال 1336 خورشیدی است. وی فراگیری ساز تنبور را از شش سالگی آغاز نمود و در این راستا بطور مستقیم و غیرمستقیم از دانسته های استادان بزرگ تنبور از جمله: علیمیر درویشی، سیدهاشم، آمیرزا صیدعلی کفاشیان(میرزا صیالی)، غلام زنده دل، سیدمحمود علوی، کاکی اله مراد حمیدی و سیدولی حسینی بهره وافر برد. علی اکبر مرادی فعالیت هنری خود را از سال 1349 در فرهنگ و هنر کرمانشاه با تکنوازی تنبور آغاز کرد و در سال 1350 با یاری دوستان دیگر خود(یدالله القاصی، ایرج خادمی و …) نخستین گروه تنبورنوازی را تشکیل داده و در بسیاری از شهرستان های ایران به اجرای کنسرت پرداختند.

وی همزمان با دوران تحصیل به فراگیری مقامات کهن تنبور و همچنین آشنایی با سازهای ایرانیِ هم خانوادۀ سازِ تنبور(تار و سه تار)، و موسیقی سنتی ایران پرداخت. پس از تحصیل و سربازی، در دوران انقلاب در سال 1359 با سایر دوستان هنرمند خود(گلنظر عزیزی، سیدخلیل عالی نژاد، کیخسرو پورناظری، کیهان و کامران کلهر، و سیاوش نورپور) گروه تنبورنوازی “شمس” را تشکیل دادند که ابتدا در ایران، و سپس در کشورهای اروپایی و امریکایی به همراه شهرام ناظری به اجرای کنسرت پرداختند. وی در سال 1370 بعنوان نفر اول تنبورِ ایران در مسابقه ای تحت عنوان “تارنوازان” شناخته شد و برنده دیپلم افتخار، لوح زرین و پنج مدال طلای این آزمون گردید. علی اکبر مرادی فعالیت های هنری خود را بطور مستقل از سال 1371 ادامه داد و در این راستا به جمع آوری مقامات تنبور و ثبت و ضبط این مقامات و هم چنین انتشار آثاری در زمینه تکنوازی، گروه نوازی، و آهنگسازی بر پایه موسیقی تنبور پرداخت. در کنار این فعالیت ها وی به تربیت هنرجویان ساز تنبور ابتدا در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی، و بعدها در آموزشگاه اختصاصی خود به نام “آموزشگاه یارسان” در تهران و بسیاری از شهرهای ایران پرداخت. وی همچنین در جهت شناساندن ساز تنبور در بسیاری از کشورهای دنیا همچون امریکا، کانادا، ترکیه، فرانسه، آلمان، بلژیک، هلند، اسپانیا، پرتقال، ایتالیا، یونان، سوئد و… کنسرت های متعددی را اجرا کرد. او در فستیوال های مهم جهانی چون اونیون Avenien در فرانسه، فستیوال های آتن، فلک در ایتالیا، گریکGreec در اسپانیا، و فستیوال Flag در ایتالیا به اجرای تکنوازی پرداخته و هم چنین در دانشگاه های هامبورگ و گوتن گن آلمان و کلمبیای امریکا و دانشگاه استنفورد و دانشگاه سندیاگو پیرامون موسیقی کهن تنبور سخنرانی کرده است. در سال 1381 از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ایشان گواهینامه درجه یک هنری در رشته موسیقی اعطا گردید؛ و در ماه مارچ سال 2008 میلادی بود که مجله معروف “songlines” او را یکی از پنجاه نوازنده برتر دنیا معرفی نمود. سپس در سال 1392 از سوی استانداری کرمانشاه و دانشگاه رازی بعنوان پژوهشگر برتر در عرصه فرهنگ و هنر معرفی شده و در سال 1393 کتاب او به نام “صددرس” که -شیوه آموزش تنبور بر اساس متد آکادمیک است- کتاب برتر آموزشی سال معرفی گردید.

آثار منتشر شده استاد علی اکبر مرادی در ایران عبارتند از: 1-تریکه حانه(تکنوازی تنبور)2-سحرواران 3-سیروان 4-مهجوری(گروه نوازی و آهنگسازی) 5-گلاریژان(موسیقی کردی) 6-مقامات مجلسی(آموزشی) 7-مقامات مجلسی 8-نسیم و گندمزار(تکنوازی) 9-پاییز(موسیقی کردی) 10-سماع مستانه(تکنوازی) 11-مانگه شو(موسیقی کردی) 12-مهر و ماه یک(تکنوازی) 13- مهر و ماه دو 14-در آیینه آسمان(دو نوازی تنبور و کمانچه) 15-یار آسمانی(دونوازی تنبور و باقلاما) 16-مقامات کهن تنبور(در 4 سی دی) 17-راز رود(تکنوازی تنبور) 18-بانگ بیان؛ و کتابهای: 19- کتاب “صد درس”(آموزشی)، و 20-کتاب “ته موره وان”(خاطرات)؛ و آثار منتشر شده ایشان در خارج از کشور عبارتند از: 21-موسیقی کردی(در فرانسه) 22- مقامات تنبور(انتشار توسط خانه فرهنگ های جهان در پاریس) 23-the fire of passion 24-whisper و 25- kordaneh(هر سه آلبوم در امریکا)، اشاره کرد.

استاد علی اکبر مرادی در طول فعالیت هنری خویش با هنرمندانی چون شهرام ناظری، کیهان کلهر، کیخسرو پورناظری، پژمان حدادی، بیژن و اردشیر کامکار، احمد خاک طینت، اردال ارزنجان و اولاش اوزدمیر(از ترکیه) و دیگران همکاری داشته است. ایشان علاوه بر فعالیت های که شرح آن رفت در زادگاه خود فرهنگ سرایی با زیربنایی به وسعت هزار متر و زمینی به وسعت هفت هزار متر به نام “خانه تنبور” بنا نهاده است. یکی از فعالیت های خانه تنبور در سالهای اخیر علاوه بر آموزش تنبور، برگزاری جشنوارهای سالانه و منطقه ای کهن آواهای تنبور در روستای بانزلان است که تاکنون شش دوره آن در سالهای 1396-1401 در فاصله ماه های مرداد تا مهر اجرا شده است.

علی اکبر مرادی علاوه بر تعدد مصاحبه های تخصصی در حوزه فعالیت خویش، داوری بسیاری جشنواره ها و فستیوال های موسیقی را نیز برعهده داشته است. وی با پیگیری های مداوم باعث شد که ساز تنبور و سایر سازهای موسیقی مقامی در جشنواره جوان گنجانده شود. این در حالی بود که چندین دوره از جشنواره جوان بدون حضور موسیقی های مقامی ایران برگزار می شد. علی اکبر مرادی به عنوان یگانه میراث زنده بشری در حوزه ارجاعات روایات و مقامات کهن تنبور در بین اهالی هنر و فرهنگ شناخته شده است؛ و پژوهش های بسیاری در زمینه مقامات کهن تنبور، و جمع آوری و ثبت و ضبط و انتشار آنها در داخل و خارج از کشور انجام داده است. اجرای صدها کنسرت ملی و بین المللی و آموزش و آهنگسازی و تهیه و تولید آثار صوتی در زمینه موسیقی مقامی تنبور از دیگر فعالیت های این هنرمند به شمار می رود.